Od Balensijage i Diora do OBUĆARA u Knezu: JOVANKA BROZ je imala samo JEDNO MODNO pravilo! (FOTO)
Ono po čemu je ikona jugoslovenske mode bila prepoznatljiva jeste stil koji se najbolje može okarakterisati kao minimalistički sa nepisanim pravilom koje je diktiralo jednostavnost i svedenost krojeva.
Jovanka Broz
često je privlačila pažnju javnosti svojim načinom odjevanja. Danas je ostalo malo izvora koji su u stanju da „prepričaju“ nekadašnji stil jugoslovenske “prve dame”. U nastavku vam donosimo nekoliko nepisanih pravila kojima se ona uvek vodila.
U vremenu kada je moda bila simbol identiteta i autentičnosti, ali i sredstvo uspostavljanja razlike prema drugome, odijevanje je zahijtevalo razvijanje mašte, kreativnosti i snalaženje u suženom izboru na tržištu robe.
Budući da se modna industrija u periodu od 60-ih godina 20. vijeka tek razvija, pa shodno tome još uvijek ne donosi u dovoljnoj mjeri prihvatiljive krojeve i inovativne dizajne odjeće, odjevanje Jovanke Broz se u ovom periodu u najvećoj mjeri može definisati kao visoka moda. Budući da je jugoslovenska „prva dama“ naručivala odejću po mjeri, uz direktnu komunikaciju sa kreatorima, od kojih se u najvećoj mjeri isticala čuvena Mirjana Marić, ali i zagrebački modni studio Žiži Jelek.
Od druge polovine 1960-ih, kada dolazi do razvijanja modnog dizajna nekadašnje Jugoslavije, Jovanka Broz postaje redovna gošća na beogradskim sajmovima mode. Za strane posjetioce je često i sama priređivala revije domaćih kolekcija. Najčešće u prostorijama nekadašnjeg Yugoexporta. U okviru ovih manifestacija, prva dama Jugoslavije je organizrala revije u čast najviših državnih zvaničnika i njihovih supruga. Tako je Jovanka organizovala i reviju za ženu predsednika Republike Portugalije Mariju Estelu da Kosta Gomes u oktobru 1975, dansku princezu Benediktu i princa Riharda u novembru 1975, ali i suprugu predsjednika Francuske Valeri Žiskar d ́Esten 1976.
Prema etnografskim izvorima i sakupljenoj građi, Jovankini prohjtevi za odjećom bili su skromni. Skromnost do te mjere da je često po nekoliko puta oblačila istu odjeću. Time prkosila trendovima i samoj ideji mode koja uvijek teži imeprativu novog. Neki izvori svjedoče i da je Jovanka Broz često i prepravljala odjeću i nakit.
Ono po čemu je ikona jugoslovenske mode bila prepoznatljiva jeste stil koji se najbolje može okarakterisati kao minimalistički sa nepisanim pravilom koje je diktiralo jednostavnost krojeva, sveden, elegantan nakit i jednostavne frizure.
Kao i u svakom odijevanju političke i društvene elite, postojala je jasna razlika između odjeće za dan i večernje odjeće. Za dnevnu odjeću Jovanka je najčešće birala pažljivo skrojene i strukirane kostime od štofa, svile. Ponekad su njen odabir bili i Šanelovi kostimi. U njenom garderoberu večernjih toaleta često su se mogli naći i komadi od svile i lana. Njeni odjevni komadi su bili najčešće svijetlih boja. Često s kontrastnim detaljima, mada je voljela da „ponese“ i ljubičastu i tamno zelenu boju.
Modni magnati, poput Balmejna, Balensijage i Diora bili su prisutni u njenim kolekcijama. Tako je kraljica jugoslovenskog stila ostala prepoznatljvia i po Balmejnovom mantilu. Za obuću je uglavnom birala jednostavne salonke, Balmejnove potpetice ili one iz domaćih zanatskih radnji. Čitav izgled upotpunjavale su pretežno kožne tašne u životinjskim dezenima i damski šeširi u raznim krojevima.
Prema jednom etnografskom izvoru, obuću za Jovanku Broz prvo je izrađivao privatni obućar Glogovac. Imao je radnju u pasažu u Knez Mihailovoj ulici neposredno pored prodavnice obuće „Petar Velebit“.
Nakon razgovora rukovodilaca fabrike obuće „Petar Velebit” s njenim ađu-tantom, majorom Lukom Perišićem, i njegove posjete fabrici, „Petar Velebit” je preuzeo izradu svih cipela za nju, a u istoj fabrici je rađena i obuća za Josipa Broza.
Ono što pada u prvi plan kada je Jovanka u pitanju jeste njeno “pravilo” nestriktnog pridržavanja modnih trendova, i fokusiranje na diskreciju, jednostavnost i eleganciju, bez upuštanja u razne forme eksperimentisanja kako sa odijevanjem tako i sa frizurama i tijelom. Tako, možemo zapaziti da matrona jugoslovenskog stila nije mijenjala frizuru, a nije se ni farbala sve dok nije počela da sijedi.
Po svemu sudeći, njena odjeća je bila mješavina jugoslovenske modne industrije, zanatske proizvodnje, ali i najvećih svjetskih modnih kuća.
Izvor: kurir.rs
