Voja Brajović je jedan od najpoznatijih, najtalentovanijih i najšarmantnijih srbijanskih glumaca.

Rođen je u Beogradu, 11. maja 1949. godine. Iako su mu oba roditelja bili u partizanima tokom drugog svjetskog rata, ipak nakon rata su zbog političke nepodobnosti postali državni neprijatelji. Tada se cijela porodica seli u Valjevo.

Voja je tamo završio i osnovnu i srednju školu. Svoje prve umjetničke korake iskusio je u glumačkom (amaterskom) društvu „Abrašević“, sa kojima je, nakon velikog uspjeha na takmičenju na Hvaru, pobrao komplimente cijelog žirija i dobio motivaciju za svoj dalji glumački rad. Voja Brajović je istinsku slavu doživio glumeći ulogu Tihog u „Otpisanima“. Ta uloga ga i dan danas, na neki način, obelježava.

Za Tihim su ludjele sve djevojke, a Voja je, uz Dragana Nikolića bio jedan od najljepših glumaca jugoslovenske kinematografije.

Završio je „Fakultet dramskih umjetnosti“. Još jednom, status pravog zavodnika, potvrdio je ulogom profesora matematike u seriji „Bolji život“.

Voja je već 47 godina stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta u kome je odigrao veliki broj uloga. U svojoj dugoj i uspješnoj glumačkoj karijeri, Voja je dobio mnoštvo nagrada.

Što se tiče njegovog privatnog života, poznato je da Voja iza sebe ima jedan propali brak. Sa bivšom suprugom Ljiljanom i iz tog braka ima sina Vukotu (41) i ćerku Iskru (33).

Nakon razvoda, oženio je 23 godine mlađu ženu. Kaže da je sa njim veoma teško živjeti i zato suprugu Milicu naziva pravim herojem.

Milica je, takođe, uspješna glumica, a poznato je i da je ćerka čuvenog pisca Dragoslava Mihajlovića. Budući da je 2006. – 2007. godine bio ministar kulture, u jednom intervjuu se tada osvrnuo i na njeno stanje u Srbiji. Kaže da se za vrijeme svoje funkcije nikada nije bavio politikom, već je kulturu pokušavao da vrati na mjesto, koje je davno izgubila.

Govorio je i o položaju umetnika u Srbiji i izrazio žaljenje što, zbog niskog budžeta, glumci jako bjedno žive. Govorio je da je posebno poražavajuće to što je kultura na toliko niskom nivou, da su pozorišta, koja zahvaljujući publici i opstaju, u veoma lošem stanju.

Iako je prvo želio da studira likovnu akademiju, na kraju je izbor, ipak, pao na glumu. Tvrdi da ga taj zanos i dan danas drži. Svoj poziv smatra vječnim, pa kaže da umjetnici nikada ne mogu otići u penziju. Iako je jako brzo došao do vrha popularnosti, samokontrola i strah su ga spriječili i pomogli mu da ne izgubi kompas i da uvek ostane priseban. Izuzetno strepi za budućnost svih glumaca u zemlji. Ta strepnja je još veća zbog njegovo dvoje dece, Vukote i Iskre, koje nije uspio da odgovori od ovog poziva. Što se tiče najmlađeg sina Relje, uprkos svim obavezama, zajedno sa suprugom Milicom, trudi se da mu obezbjedi normalno djetinjstvo.

Pročitaj više: Prva supruga Sanje Ilića, pokojna Zlata Petković bila je najlepša devojka Jugoslavije!